قدس آنلاین - آشتیانی در ابتدای شروع  کار خود بر مسند وزارت آموزش و پرورش، تومار بلند بالایی از برنامه‌ها را برای دوره کوتاه وزارتش در دولت یازدهم ارایه کرده بود، آن هم با تأکید بر تکریم و افزایش حقوق فرهنگیان. او یکی از مهم‌ترین طرح‌های فوری خود را تشکیل «سازمان نظام معلمی» اعلام کرد که حالا پیش‌نویس تشکیل این سازمان را تنظیم کرده و امیدواراست که تا پایان دولت به نتیجه برسد. دولتی که به روزهای پایانی فعالیتش نزدیک می شود.

این پیش‌نویس باید به دولت و از آن طریق به مجلس ارائه شود و ‌پس از طی کردن این مسیر طولانی امکان اجرای این سازمان وجود دارد.

* لزوم تشکیل سازمان نظام معلمی

تاکنون در مورد لزوم تشکیل سازمان نظام معلمی حرف های بسیاری گفته شده و از طرفی تجارب مختلف نشان داده که در کشور ضعف های جدی در زمینه اجرا و نظارت وجود دارد. بسیار هم مشاهده شده که یک قانون خوب به خاطر اجرای بد حتی به ضد خود تبدیل و موجب نارضایتی ذی نفعان و جامعه شده است.

از آنجایی که در سازمان نظام معلمی حرف اول را باید مهارت های معلمی و تخصصی بزند برخی مسائل می تواند به عنوان چالش های بزرگ در شکل گیری این سازوکار مطرح شود.

از گذشته، رسم هواداران راه‌اندازی این سازمان، این بوده که برای دفاع از این پیشنهاد خود، به سازمان نظام‌های دیگری همچون سازمان نظام مهندسی تکیه می‌کنند و ضرورت ایجاد این سازمان را هم در آموزش‌وپرورش نتیجه می‌گیرند. درحالی‌که سنجش آموزش‌وپرورش و آنچه در آن می‌گذرد با مهندسان و وضعیت و شرایط کاری آموزگاران با مهندسان، سنجش درستی به نظر نمی‌رسد.

شکل‌گیری «سازمان نظام معلمی» یک فرصت مهم برای بازسازی و بازشناسی حرفه معلمی در جامعه علمی و در افکار عمومی است اما نکته مهم آن است که نبودن تئوری منسجم و نیز طراحی علمی برای این ساختار می‌تواند تشکیل سازمان نظام معلمی را با چالش مواجه کند و درنهایت در کنار ده‌ها ساختار و تشکیلات نمایشی یا فرمایشی وزارت آموزش‌وپرورش قرار گیرد.

در گستره عمل اما آموزش‌وپرورش آن‌چنان دچار گرفتاری‌های پرشماری است که به نظر می رسد تشکیل «سازمان نظام معلمی» نمی تواند در اولویت های آن باشد.

کمبود شدید بودجه، ناکارآمدی آموزش، مدرسه‌های فرسوده، کودکان بازمانده و گریزان از آموزش، نارضایتی فزاینده، دورماندن آموزش از هدف‌های نوین آموزشی مانند پرورش شهروندان دانا و توانا و ... از دشواری‌هایی است که اگر هر وزیر آموزش‌وپرورشی فقط یکی از آنها را در دوره کوتاه مدیریتش حل کند، کار بزرگی را انجام داده است.

بنابراین در جهت تجربه‌های کشورهای پیشرو در آموزش، وزیر پیشنهادی باید به‌دنبال توانمندسازی نهادهای مستقل فرهنگیان باشد که شاید از سازمان نظام معلمی، چیزی عاید نظام آموزش و پرورش نشود. 

* در این سازمان چه خواهد گذشت؟

طراحی هوشمندانه سازمان نظام معلمی با درنظر گرفتن تهدیدها و فرصت ها و توجه به نظر کارشناسان و نیز تجارب موازی در سایر وزارتخانه و دستگاه ها مانند نظام پزشکی، نظام مهندسی و... شاید بتواند نقطه عطفی برای تحول بنیادین در آموزش و پرورش باشد.

اگر سازمان نظام معلمی شکل گرفت دیگر آموزش و پرورش با این قشر طرف نخواهد شد و معلمان حرفه ای و عضو این سازمان به همکاران خود خواهند گفت نیاز به طی کردن دوره حرفه ای دارند و پس از گذراندن این دوره از سوی سازمان نظام معلمی گواهی صادر می شود.

در نظام معلمی خود معلمان امور را در دست خواهند گرفت و مانند سازمان نظام مهندسی پس از انتخاب اعضا، رئیس جمهور به آنان حکم می دهد و اگر صلاحیت های لازم را نداشته باشند حکم آنان ابطال می شود.